nga Alia Amer
Në çdo cep të shoqërisë sonë, seksi dhe seksualiteti shfaqen hapur për të gjithë. Në këtë klimë të seksit të lirë dhe standardeve të dobëta morale, bëhet domosdoshmëri që prindërit myslimanë të jenë proaktivë në edukimin seksual të fëmijëve të tyre. Edhe pse për shumë prej nesh, ideja për t’u shpjeguar fëmijëve pse, si dhe ku duhet të jetë sjellja e duhur seksuale mes burrit dhe gruas, mund të na shkaktojë siklet, kur mendojmë për alternativën, kuptojmë se nuk kemi zgjedhje tjetër. Edukimi seksual është një temë tabu për shumë myslimanë. Një pjesë e keqkuptimit lidhet me faktin se shpesh ata që nxisin përkëdheljen dhe devijimet seksuale janë pikërisht ata që japin edukim seksual në këtë shoqëri.
Si mund të mos shqetësohet një prind mysliman kur shkollat dhe mediat masive përshkruajnë përkëdheljen si liri seksuale, dhe homoseksualitetin si një “orientim seksual” të pranueshëm? Por a do të thotë kjo që prindërit dhe edukatorët myslimanë duhet t’u mohojnë fëmijëve çdo edukim seksual? Jo! Fëmijët gjithmonë do të marrin një lloj edukimi seksual, edhe nëse i izolojmë, ata do ta marrin atë nga bashkëmoshatarët! Qasja e duhur është t’u japim fëmijëve edukimin seksual të saktë, që buron nga Kur’ani dhe Sunneti. Prandaj, është detyrë e çdo prindi të jetë i përgatitur për këtë detyrë dhe ta kryejë në mënyrën më të mirë. Ky artikull, insha’Allah, do të japë disa udhëzime që mund ta bëjnë këtë detyrë më pak stresuese për të gjithë.
Fazat e ndryshme të edukimit seksual
Ndërsa fëmija kalon nëpër faza të ndryshme të zhvillimit, edhe edukimi i tij seksual duhet të planifikohet në faza, dhe çdo mësim duhet të jetë i përshtatshëm për moshën e fëmijës. Edhe pse pjekuria e fëmijëve ndryshon shumë në moshë të njëjtë, ka katër faza kryesore që shumica e fëmijëve kalojnë:
- 7-10 vjeç – Mosha e ndërgjegjësimit
Në këtë moshë, fëmija duhet të dijë rregullat e hyrjes në dhomën e prindërve dhe rregullat për sa i përket shikimit të të tjerëve. - 10-14 vjeç – Adoleshenca
Në këtë moshë, fëmija duhet të mësojë si të shmangë ngacmimin seksual dhe duhet të mbrohet prej tij. - 14-16 vjeç – Puberteti
Fëmija duhet të dijë rregullat e marrëdhënies seksuale, nëse është gati të martohet së shpejti. - 16 vjeç e lart – Rinia
Djemtë dhe vajzat e papunuar duhet të mësojnë për abstinencën seksuale dhe rreziqet e adulterisë dhe përkëdheljes (zina).
Mosha e ndërgjegjësimit
Në shumicën e familjeve, fëmijët e vegjël lëvizin lirshëm dhe shpesh mendojnë se mund të hyjnë kudo të duan. Por për fëmijët më të mëdhenj ka kufizime, dhe në disa raste duhet të kërkojnë leje përpara se të hyjnë në dhomën e prindërve.
Allahu thotë:
“O ju që besuat! Le të kërkojnë lejen tuaj skllevërit dhe fëmijët tuaj që nuk kanë arritur moshën e pubertetit, në tri raste: para namazit të sabahut, dhe kur i hiqni rrobat për pushimin e mesditës, dhe pas namazit të jacisë. Këto janë tri kohë të privatësisë për ju. Jashtë këtyre nuk ka mëkat për ju dhe për ta që të lëvizin në mes jush. Allahu qartëson argumentet për ju. Allahu është i Gjithëdijshëm, i Urtë.”
[Kur’an 24:58]
Prandaj, kur fëmija është në moshë kur mund të dallojë të mirën nga e keqja dhe ndjek lehtësisht udhëzime (zakonisht rreth moshës shtatë vjeç), duhet të mësohet që të kërkojë leje para se të hyjë në dhomë. Kjo është veçanërisht e rëndësishme në kohët kur prindërit janë kryesisht të zhveshur, si nga pas namazit të jacisë deri në sabah, dhe gjatë gjumit të mesditës. Kjo i mëson fëmijët të jenë të sjellshëm dhe i mbron nga pamjet e papërshtatshme që mund t’i tronditin.
Kur fëmija arrin pubertetin, duhet të mësohet që të kërkojë leje për të hyrë në çdo kohë, siç thotë Allahu:
“Dhe kur fëmijët tuaj të arrijnë pubertetin, le të kërkojnë leje, ashtu si bëjnë ata që janë më të mëdhenj se ata (në moshë). Kështu Allahu ju sqaron argumentet e Tij. Allahu është i Gjithëdijshëm, i Urtë.”
[Kur’an 24:59]
Mësimi dhe përsëritja e këtyre rregullave me kalimin e kohës ndihmon që sjellja e mirë dhe modestia të bëhen pjesë e karakterit të fëmijës.
Burra që shikojnë gra jo-mahram
Është e ndaluar për një burrë që të shikojë gratë që janë të huaja për të (pra, ato që nuk janë në marrëdhënie mahram). Ai duhet të ulë shikimin, ashtu si e urdhëron Allahu:
“Thuaj besimtarëve që të ulin shikimin dhe të ruajnë pjesët e tyre private. Kjo është më e pastër për ta. Me të vërtetë, Allahu di mirë atë që ata bëjnë.”
[Kur’an 24:30]
Djemtë adoleshentë (madje edhe më të vegjël) që mund të dallojnë mes një gruaje të bukur dhe një më pak të bukur, dhe mund të vlerësojnë tiparet fizike të grave, duhet të mësohen të ulin shikimin. Kjo i mbron ata nga ngacmimi i dëshirave seksuale. Është e trishtë të dëgjosh njerëz që thonë se nuk ka dëm në një shikim të pafajshëm, veçanërisht për adoleshentët, me idenë se kjo mund të shuajë pak dëshirën e tyre. Përkundrazi, një shikim i pahijshëm mund të çojë në mëkate më të mëdha, siç tha Pejgamberi, salallahu alejhi ve selam:
“Është shkruar për djalin e Ademit një pjesë e zinës që do ta godasë patjetër. Zina e syrit është shikimi, zina e veshit është dëgjimi, zina e gjuhës është të folurit, zina e dorës është sulmi, dhe zina e këmbës është ecja; zemra dëshiron dhe kërkon, ndërsa organet gjenitale e konfirmojnë ose mohojnë.”
(Buhari dhe Muslim)
Në fakt, ulja e shikimit është një vepër e mirë për të cilën myslimani shpërblehet. Pejgamberi, salallahu alejhi ve selam, tha:
“Nuk ka mysliman që syri i tij të bie pa dashje mbi bukuritë e një gruaje dhe më pas ai e ul shikimin, e Allahu i llogarit atij një adhurim që ai do ta ndjejë ëmbëlsinë e tij në zemër.”
(Ahmad, et-Taberani)
Ndërsa shikimi i parë pa dashje nuk e bën mëkat, duhet t’i mësohet i riu të mos e ndjekë me një të dytë, siç tha Pejgamberi, salallahu alejhi ve selam, për Aliun ibn Abi Talibin:
“O Ali! Mos lejo që shikimi i dytë të ndjekë të parin. I pari është i lejueshëm për ty, por jo i dyti.”
(Tirmidhi, Ahmad dhe Ebu Davud)
Burra që shikojnë burra të tjerë dhe gra që shikojnë gra të tjera
Sot, si burrat ashtu edhe gratë ecin pothuajse të zhveshur, prandaj është më e rëndësishme se kurrë që fëmijët myslimanë të mësojnë të ulin shikimin, dhe kjo vlen për të dyja gjinitë. Nuk lejohet që një burrë të shikojë ‘awrah’-in e një burri tjetër, pra pjesën nga barku deri te gjunjët (duke përfshirë këto pjesë), siç tha Pejgamberi, salallahu alejhi ve selam:
“Nuk duhet që një burrë të shikojë awrah-in e burrit tjetër, as ajo e gruas së gruas tjetër, dhe as që burrat të futen nën të njëjtën mbulesë, as gratë me gratë e tjera.”
(Muslim)
Ai gjithashtu i tha një burri që e pa të zbulojë kofshën:
“Mbulo kofshën tënde, sepse kocka e kofshës është awrah.”
(el-Hakim)
Kjo tregon se burri duhet gjithmonë të mbulojë veten nga belit deri tek gjunjët në praninë e të tjerëve, dhe nuk duhet ta zbulojë këtë pjesë duke notuar, duke luajtur sporte apo duke u larë në praninë e të tjerëve. Është shumë e rekomanduar që djemtë të mësohen të mbulojnë këto pjesë që nga mosha e re (rreth shtatë vjeç) që të rriten me këtë zakon.
Ky rregull vlen edhe për gratë myslimane që shikojnë gra të tjera, qoftë myslimane apo jo. Shumë prej nesh nuk ndjejnë turp të shohin katalogë të Victoria’s Secret-it, ose revista me fustane banje apo fitness, ku gratë janë pothuajse lakuriq. Është e dëshpëruar të shohësh një grua myslimane që lejon veten të shikojë gra të pabesë pothuajse të zhveshura, duke besuar se kjo është e lejueshme. Vajzat duhet të mësohen të ulin shikimin kur shohin këto pamje, dhe të mbulojnë awrah-in e tyre gjithmonë në praninë e grave të tjera, qofshin myslimane apo jo. Awrah-i i gruas ndaj grave të tjera myslimane është i njëjtë me atë të burrit, pra nga gjunjët deri te belit.
Burra që shikojnë djem adoleshentë
Në përgjithësi, burrat lejohen të shikojnë djem adoleshentë që ende nuk kanë rritur mjekrën, por u ndalohet nëse ekziston frika e tundimit, sidomos për djemtë tërheqës. Shikimi në këtë rast bëhet i ndaluar sepse mund të çojë në dëshirë seksuale dhe devijim seksual.
Gratë që shikojnë burra
Një grua lejohet të shikojë burrat kur ata ecin në rrugë, në treg për të blerë, ose në aktivitete të tjera të ligjshme, për sa kohë që burrat janë të veshur si duhet dhe awrah-i i tyre është plotësisht i mbuluar.
Pejgamberi, salallahu alejhi ve selam, i lejoi Aishes të shikonte Abisinët duke luajtur me shpata në oborrin e xhamisë së tij, ndërsa ajo fshihej pas tij.
Megjithatë, gratë nuk lejohen të shikojnë një burrë nga afër, apo me shikim të pahijshëm, provokues, apo të synuar, kur ndodhen në të njëjtin vend, si në autobus apo dhomë.
Arsyeja pse kjo rregull është më e lehtë për gratë është se zakonisht ato nuk nisin marrëdhënie për shkak të natyrës së tyre, ndërsa burrat janë më guximtarë.
Shikimi i awrah-it të fëmijëve të vegjël
Ka një konsensus midis dijetarëve se fëmijët deri në moshën katër vjeç nuk kanë awrah, që do të thotë se nuk ka mëkat në shikimin e trupave të tyre lakuriq. Awrah-i i fëmijëve mbi katër vjeç është pjesa gjenitale dhe pjesa e pasme. Kur ndërgjegjësimi seksual i fëmijës zhvillohet, ose kur vihet re ngacmim seksual, awrah-i bëhet si i të rriturve dhe duhet trajtuar në përputhje. Megjithatë, më mirë është që fëmija të mësohet që gjithmonë të jetë i veshur si duhet.
Kush konsiderohet Mahram?
Çdo grua me të cilën burri ka marrëdhënie gjaku ose përkujdesjeje që përjashton martesën, quhet mahram për të. Gruaja mahram përfshin nënën, gjyshen, bijën, mbesën, motrën, hallën, tezën, mbesën e motrës apo vëllait, gruan e babait, bijën e gruas, nënën e gruas, nënën që e ka gji, motrat që i ka nga gji, dhe të afërm të tjerë nga përkujdesja e ngjashme. Pejgamberi, salallahu alejhi ve selam, tha:
“Ajo që është e ndaluar për shkak të gjakut, është e ndaluar edhe për shkak të gjiut.”
(Buhari)
Këto janë maharime sepse Allahu i përmend në Kur’an:
“Mos martohuni me gratë që kanë qenë gra e baballarëve tuaj, përveç asaj që ka kaluar; me të vërtetë kjo është turpëruese dhe e keqe. Ju janë të ndaluara (për martesë): nënat tuaja, bijat tuaja, motrat tuaja, bijat e vëllezërve tuaj, bijat e motrave tuaja, nëna që ju ka gjiri, motrat që kanë gjiun e njëjtë, nënat e grave tuaja, bijat e grave tuaja që janë nën kujdestarinë tuaj, gratë e bijve tuaj që kanë dalë nga pjesa juaj – por nuk ka mëkat nëse nuk keni vepruar kështu, dy motra në martesë njëkohësisht, përveç asaj që ka kaluar; me të vërtetë Allahu është Falës, Mëshirëplotë.”
[Kur’an 4:22-23]
Të gjitha këto gra përmenden në këto ajete dhe konsiderohen maharime, sepse është e ndaluar (haram) të martohen me to. Përveç motrës së gruas që nuk është mahram sepse ai mund ta martojë në rast divorci ose vdekjeje të gruas. Në mënyrë reciproke, nëse një grua ka një mashkull si mahram, si vëlla, baba, xhaxha, etj., atëherë ai është mahram për të.
Privatësia me jo-mahram
Shejtani gjithmonë është i etur të tundojë njerëzit dhe t’i çojë në gjëra të ndaluara, prandaj Allahu na paralajmëron:
“O ju që besuat! Mos ndiqni hapat e shejtanit. Kushdo që ndjek hapat e shejtanit, ai me të vërtetë urdhëron gjëra të turpshme dhe të këqija.”
[Kur’an 24:21]
Një nga mënyrat me të cilat shejtani tenton njerëzit për mëkate është qëndrimi në privatësi me gra jo-mahram. Për këtë arsye, Sheria e ka ndaluar fort. Pejgamberi, salallahu alejhi ve selam, tha:
“Nuk është e përshtatshme që një burrë të takohet vetëm me një grua që nuk është mahram për të, pa qenë shejtani i tretë mes tyre.”
(Tirmidhi)
Ibn Umar transmeton se Pejgamberi, salallahu alejhi ve selam, gjithashtu tha:
“Nuk lejohet që një burrë të shkojë vetëm te një grua jo-mahram pa qenë i shoqëruar nga një ose dy burra.”
(Muslim)
Prandaj, nuk lejohet që një burrë të jetë vetëm me një grua të panjohur në një shtëpi, dhomë apo makinë, madje as në rast se ajo është kunata, shërbëtore, apo paciente (nëse është mjek). Shumë njerëz e trajtojnë këtë rregull me shumë lehtësi, duke menduar se kanë kontroll mbi veten ose se gruaja ka besim, por kjo rrugë zakonisht çon në mëkate, dhe ndonjëherë në fëmijë të paligjshëm.
Shtrëngimi i duarve me jo-maharim
Traditat e disa shoqërive kanë mbizotëruar mbi Shariatin e Allahut në këtë çështje. Zakone të gabuara kanë mposhtur rregullat e fesë deri në atë masë sa kur u tregohet njerëzve rregulli i Shariatit, ata akuzohen për prapambetje. Shtrëngimi i duarve me kushërirat femra apo gratë e xhaxhallarëve është bërë shumë i zakonshëm në shoqëritë tona, por nëse njerëzit do ta merrnin seriozisht rrezikun e këtij veprimi sipas Shariatit, nuk do ta bënin. Profeti, salallahu alejhi ve selam, tha: “Më mirë është për njërin prej jush që t’i thurret një gjilpërë hekuri në kokë sesa të prekë dorën e një gruaje që nuk i lejohet.” (Tabarani)
Ky mëkat konsiderohet si “zina e dorës”, sepse Profeti, salallahu alejhi ve selam, tha: “Sytë kryejnë zinë, duart kryejnë zinë, këmbët kryejnë zinë dhe pjesët intime kryejnë zinë.” (Ahmad) Kush është më i pastër se Muhammedi, salallahu alejhi ve selam? E megjithatë ai tha: “Unë nuk i shtrëngoj duart grave.” (Ahmad) Ai gjithashtu tha: “Unë nuk preka duart e grave.” (Tabarani) Aisha, radijallahu anha, tha: “Jo, me Allahun, dora e Profetit nuk preku dorën e ndonjë gruaje, ai pranonte besnikërinë e tyre vetëm me fjalë.” (Muslim) Burrat që kërcënojnë t’i divorcojnë gratë e tyre të devotshme nëse ato refuzojnë të shtrëngojnë duart e vëllezërve duhet të frikësohen Allahun. Duhet ditur gjithashtu se nuk lejohet as të përdoret doreza apo të mbështillet dora me leckë gjatë shtrëngimit të duarve.
Adoleshenca
Është e njohur gjerësisht që adoleshenca është periudha më e rrezikshme dhe e trazuar në jetën e individit. Nëse fëmija e kalon këtë periudhë pa probleme, shpresohet që do të ketë një jetë të lumtur dhe të suksesshme më vonë. Për këtë arsye, Islami detyron çdo prind që fëmija i tij po afrohet në adoleshencë ta ruajë atë nga çdo gjë që mund të ngrejë dëshirën seksuale, dhe kjo duhet të fillojë kur fëmija është afërsisht dhjetë vjeç.
Mbikëqyrja e fëmijëve brenda shtëpisë
Prindërit duhet të mbikëqyrin fëmijët e tyre duke siguruar që ata të sillen në mënyrë islame dhe të jenë të vetëdijshëm për rregullat islame që i mbrojnë nga ndezja e dëshirës seksuale. Këto rregulla përmbledhen si më poshtë:
- Kur djali të jetë dhjetë vjeç ose më shumë, nuk duhet të hyjë në vende ku grumbullohen gra, sidomos nëse ato janë të veshura bukur dhe me grimeri apo bizhuteri. Profeti, salallahu alejhi ve selam, tha: “Kujdes nga hyrja në vende ku janë gratë!” (Buhari dhe Muslim)
- Fëmijët mbi dhjetë vjeç nuk duhet të ndajnë të njëjtin shtrat, edhe nëse janë të njëjtit gjini, sepse Profeti tha: “Urdhëroni fëmijët tuaj të falin namazin kur të jenë shtatë vjeç, dhe goditini për namaz kur të jenë dhjetë, dhe lejojini të flenë në shtretër të ndara.” (al-Hakim dhe Abu Dawud)
- Djemtë dhe vajzat adoleshentë duhet të njihen me etikën e shikimit të seksit të kundërt dhe të zbatojnë rregullat e saj.
- Fëmija duhet të mbikëqyret për atë që shikon në televizor. Më mirë, televizioni duhet të shmanget fare. Askush në mendje të shëndoshë nuk mund të mohojë praninë e madhe të seksit në të gjitha programet televizive, duke përfshirë dhe kartonat, lajmet dhe dokumentarët. Të sjellësh televizorin në shtëpi është si të sjellësh dhelprën në pilepi. Nuk ka asnjë justifikim që prindi mysliman t’i lejojë fëmijës të shohë programe të tilla degjeneruese, të cilat kritikohen edhe nga jobesimtarët vetë. Fëmija që e di se Shariaja e urdhëron të ulë shikimin do të kuptojë që është thuajse e pamundur të shikojë televizion dhe të zbatojë njëkohësisht urdhrin hyjnor për të ulur shikimin, dhe se shikimi i televizorit padyshim do të ndezë dëshirën e tij për mëkate.
- Fëmija duhet të mbikëqyret edhe për materialet që lexon, si libra dhe revista. Gjithashtu, librat që merr nga shkolla jo-islamike ose që i caktohen atij, duhet të monitorohen me kujdes. Prindërit nuk duhet të hezitojnë të hyjnë në dhomën e fëmijës – pasi të kërkojnë leje – për të siguruar që ai nuk e ka kthyer atë në strehë të materialeve të ndaluara.
- Në fund, në moshën dhjetë vjeç, fëmijës nuk duhet t’i lejohet të krijojë miqësi me askënd të seksit të kundërt, qoftë edhe familjar apo fqinj, madje as për studim apo konkurrim. Kjo është një rrëshqitje e rrezikshme që mund të çojë në zinë.
Mbikëqyrja e fëmijëve jashtë shtëpisë
Fëmijët myslimanë që dalin nga shtëpia janë si ushtarë që shkojnë në fushën e betejës, ata duhet të jenë të armatosur për të shmangur rreziqet që i presin jashtë. Disa prej këtyre rreziqeve janë:
- Rreziku i kinemasë dhe teatrit, që bazojnë pothuajse tërë produktet e tyre në seks, sepse besimi i tyre është se “seksi shitet”.
- Rreziku nga veshja e grave, ku veshja e tyre është gjithnjë më e shkurtër.
- Rreziqet e bordeleve dhe prostitutave, që janë qartë të dukshme. Nuk ka nevojë të thuhet që këto janë sëmundje që kanë pushtuar pothuajse të gjitha shoqëritë, prandaj fëmija duhet të mbrohet nga to me çdo kusht.
- Rreziku i fotove të papërshtatshme që ndezin dëshirën seksuale dhe që ekspozohen kudo në rrugë.
- Rreziku i krijimit të miqve me fëmijë që mund të kenë ndikim të keq. Profeti, salallahu alejhi ve selam, paralajmëroi për miqësitë e këqija duke thënë: “Njeriu është i një feje me mikun e tij më të afërt, prandaj sigurohu kujt e merr mik.” (Ibn Hibban)
- Rreziku i përzierjes së dy gjinive. Mund të duket se përzierja e djemve dhe vajzave në shkollë nuk ka dëm, por në fakt fëmija mësohet aq shumë me praninë e seksit të kundërt saqë më vonë ideja e ndarjes prej tyre i duket e çuditshme.
Komunikimi është strategjia më e mirë
Përballë të gjitha këtyre rreziqeve, mbikëqyrja jashtë shtëpisë bëhet e pamundur dhe në fakt nuk është as strategjia më e mirë, duke marrë parasysh pjekurinë më të madhe të fëmijës në këtë moshë. Një qasje më pozitive është ndihma për ta rregulluar dëshirën seksuale dhe për të vetëkorrigjuar veten. Disa mënyra për ta bërë këtë janë:
- Edukimi dhe ndriçimi i fëmijës për rreziqet jashtë shtëpisë. Fëmija duhet të kuptojë që këto sëmundje të shoqërisë nuk janë pjesë e trashëgimisë së tij islame. Disa prej tyre janë rezultat i ideologjive dhe filozofive të huaja, që variojnë nga teoritë freudiane që bazojnë gjithçka në seks; te teoritë marksiste dhe komuniste që mohojnë ekzistencën e Krijuesit dhe e bëjnë njeriun zotin e vet; te hipitë dhe revolucioni seksual, etj. Fëmija duhet të mësojë për trashëgiminë e tij islame dhe të dijë që Islami predikon moralin dhe ruajtjen e nderit, dhe se ajo që sheh në rrugë është rezultat i largimit nga feja e vërtetë, Islami.
- Prindërit duhet të paralajmërojnë vazhdimisht fëmijën për pasojat e rrezikshme të zinës. Asnjë vepër mëkati nuk ka pasojat më të mëdha në jetën e njeriut dhe shoqërisë sesa zina. Prindërit duhet t’i paralajmërojnë qartë fëmijën për këto rreziqe sapo të ndiejnë që ai ose ajo është mjaftueshëm i/e pjekur për t’i kuptuar ato. Disa nga këto pasoja të dëmshme përfshijnë:
1 – Pasojat për shëndetin e fëmijës: Shumë fëmijë dhe të rinj nuk e dinë që promiscuariteti seksual çon në shumë sëmundje seksualisht të transmetueshme. Një prej tyre është AIDS, një sëmundje vdekjeprurëse që është bërë murtaja e shoqërive me sjellje seksuale të lirshme. Një akt i vetëm seksual mund ta shkatërrojë shëndetin e fëmijës përgjithmonë. Ky rrezik është një arsye shumë e fortë për të paralajmëruar fëmijën kundër mëkatit të zinës dhe çdo rruge që çon në të.
2 – Pasojat për shoqërinë: Çdo shoqëri ku rregullat seksuale janë të lirshme vuan nga shumë sëmundje si numër i lartë nënave të pashoqëruara, fëmijë të lindur jashtë martesës, numër i madh përdhunuesish dhe përfundimisht shkatërrimi gradual i familjes bërthamë.
3 – Pasojat ekonomike: Pa dyshim që vala e fëmijëve pa baballarë, e shkaktuar nga murtaja e zinës, përbën një barrë ekonomike për shoqërinë. Nga ana tjetër, njeriu që kryen veprime të tilla merr një ndjesi mos-odgjegjësie që padyshim do të reflektohet në punën e tij dhe në shoqërinë në përgjithësi.
4 – Pasojat në Ahiret: Është shumë e rëndësishme që fëmija të frikësohet nga dënimi i Allahut nëse kryen këtë mëkat të urryer. Allahu thotë:
“Dhe ata që nuk thërrasin me Allahin tjetër zot, as nuk vrasin jetën që Allahu e ka ndaluar, përveç me të drejtë, dhe nuk bëjnë zinë; e kush bën këtë do të marrë dënimin. Dhuna do t’i dyfishohet ditën e Kijametit dhe do të banojë në turp.”
[Kur’an 25:68-69]
- Lidhja e fëmijës me rrënjët e tij fetare. Prindërit duhet t’i mësojnë fëmijët e tyre kulturën dhe historinë islame. Fëmija duhet të njohë normat brenda komunitetit mysliman dhe mënyrën se si aktivitetet sociale (të tubimeve, sporteve, hobyve, etj.) kryhen sipas Shariatit islam. Prindërit duhet të inkurajojnë — madje të insistonin — që fëmija të zgjedhë miqtë nga shoqëria e fëmijëve myslimanë me sjellje të mira.
Kalimi i sigurt
Puberteti është periudha më e trazuar dhe konfuze në jetën e një personi, si fizikisht ashtu edhe emocionalisht. Gjërat fillojnë të ndodhin në trupin tënd që nuk i kupton dhe fillon të përjetosh ndjenja dhe emocione që më parë të ishin të huaja. Gjithçka kjo mund të shkaktojë ndryshime të papritura në humor dhe sjellje tek fëmijët, të cilat prindërit duhet t’i njohin. Është gjithashtu koha kur linjat e komunikimit mes prindit dhe fëmijës duhet të jenë të hapura gjerësisht. Si prindër duhet të dëgjojmë, të jemi të kuptueshëm për situatën e tyre dhe të shpjegojmë se çfarë do të thonë të gjitha këto ndryshime në jetën e tyre dhe në fenë e tyre.
- Kur fëmija arrin pubertetin, ai bëhet plotësisht përgjegjës për veprat e tij në sy të Allahut.
- Prindërit e djalit adoleshent duhet ta njoftojnë se herën e parë që ai ejakulon, ai bëhet përgjegjës për veprat e tij para Allahut dhe duhet të kryejë veprat e adhurimit sikurse myslimanët e rritur.
- Kur vajza arrin afërsisht në moshën nëntë vjeç, prindërit duhet ta njoftojnë që herën e parë që ajo sheh gjak (menstruacioni), bëhet përgjegjëse për veprat e saj dhe se veprat e adhurimit që janë të detyrueshme për gratë myslimane janë të detyrueshme edhe për të.
- Kur fëmija arrin pubertetin, ka rregulla të caktuara që prindërit duhet t’i shpjegojnë, të cilat përfshijnë:
- Nëse fëmija ka një ëndërr seksuale, ai nuk ka nevojë të bëjë ritualin e banjës së plotë (ghusl) përveç nëse sheh ose ndjen lagështirë në rrobat ose shtratin për shkak të ejakulimit të spermës. Për vajzën, duhet të vëzhgohet nëse ka shkarkim vaginal të llojit të trashë që zakonisht ndodh pas orgazmës, përpara se të jetë e nevojshme të bëjë banjën e plotë. Kjo ishte përgjigjja e Profetit, salallahu alejhi ve selam, ndaj Khawlah Bint Hakeem që e pyeti nëse një grua duhet të bëjë ghusl kur ka ëndërr seksuale. Ai tha: “Nuk ka ghusl për të nëse nuk ka shkarkim, dhe as për burrin nëse nuk ejakulon.” (Ahmad dhe Nasa’i)
- Kur fëmija zgjohet dhe sheh ose ndjen lagështirë nga shkarkimi seksual, ai duhet të bëjë ghusl edhe nëse nuk mban mend ndonjë ëndërr.
- Kur djali ejakulon për shkak të ndezjes seksuale, qoftë vullnetarisht apo jo, ai duhet të bëjë ghusl. E njëjta rregull vlen për vajzën nëse ka pasur orgazmë ose shkarkim vaginal.
- Të rinjtë që janë afër martesës duhet të dinë se gjatë marrëdhënies seksuale, sapo të ndodhë penetri i organit mashkullor në organin femëror, të dy duhet të bëjnë ghusl, pavarësisht nëse ka pasur ejakulim apo jo. Profeti, salallahu alejhi ve selam, tha: “Kur ai ulet mes duarve dhe këmbëve të saj, dhe organet preken dhe organi i tij zhduket (në të sajin), duhet të bëhet ghusl, pavarësisht nëse ka ejakulim apo jo.” (Muslim)
- Kur vajza nuk sheh më gjak në fund të menstruacioneve, duhet të bëjë ghusl. Gruaja e martuar duhet të dijë që pas lindjes, duhet të bëjë ghusl sapo të ndalojë gjakderdhja.
- Hapi tjetër është të mësohet fëmija si të kryejë ghuslin dhe veprat sunnete të tij. Ai ose ajo duhet të njohë veprimet që janë të ndaluara gjatë gjendjes së ndotjes seksuale, siç janë:
- Gjatë menstruacioneve ose gjakderdhjes pas lindjes, gruas i ndalohet të falë namaz, të agjërojë, të mbajë Kur’anin, të hyjë në xhami (përveç nëse kalon përmes saj), të bëjë tavaf (rrotullimin e Qabesë) ose të ketë marrëdhënie seksuale. Allahu thotë:
[Kur’an 2:222]- Burrat dhe gratë që janë në gjendje ndotjeje seksuale (xhunub) kanë të ndaluar të lexojnë Kur’anin apo ta prekin atë para se të bëjnë ghusl. Profeti, salallahu alejhi ve selam, tha: “Gruaja në menstruacione dhe ajo në gjendje ndotjeje nuk duhet të lexojë asgjë nga Kur’ani.” (Tirmidhi) Po ashtu u ndalohet të falin namaz, të hyjnë në xhami ose të bëjnë tavaf.
- Fëmija duhet të mësojë të kontrollojë rrobat e tij dhe t’i mbajë të pastra nga sperma (ose shkarkimi vaginal), apo në fakt nga çdo lloj shkarkimi nga organet seksuale.
I pa martuar duke qëndruar i pastër (i pafajshëm)
Sot, të rinjtë, veçanërisht djemtë, janë nën presion të vazhdueshëm për t’u përshtatur me normat e shoqërisë më të madhe dhe për të shprehur mashkullërinë e tyre përmes sjelljeve seksuale të lira. Të jesh virgjër në këtë kohë shihet si një devijim seksual, ndërsa përhapja e marrëdhënieve pa kriter dhe perversiteti seksual konsiderohen normale. Të rinjtë myslimanë duhet të jenë gjithmonë të kujdesshëm ndaj këtij mendimi dhe të ndërmarrin hapa për të ruajtur pastrinë e tyre deri sa martesa të bëhet një opsion i mundshëm. Por çfarë duhet të bëjnë djemtë e rinj nëse duan të martohen, por nuk mund ta përballojnë ekonomikisht? Allahu thotë për ta:
“Dhe ata që nuk gjejnë mjetet e nevojshme për martesë, le të mbrojnë pastërtinë e tyre, deri sa Allahu t’i pasurojë me dhuntinë e vet.” [Kur’ani 24:33]
Mënyra të ndryshme ofrohen për të ndihmuar të rinjtë myslimanë që të ruajnë pastrinë e tyre. Disa prej tyre janë përmendur më parë, si ulja e shikimit, shmangia nga çdo gjë që ngjall dëshirën, kërkimi i shoqërisë së njerëzve të devotshëm dhe frika nga dënimi i Allahut. Disa mënyra të tjera janë:
- Mbushja e kohës së lirë me aktivitete fizike dhe intelektuale, që të mos përfshihen në fantazi seksuale që ndezin dëshirën. Aktiviteti fizik është gjithashtu një mënyrë e mirë për të shpenzuar energjinë e tepërt dhe për të lehtësuar presionin.
- Praktikimi i agjërimit vullnetar, sepse agjërimi ul dëshirën seksuale dhe afron njeriun me Allahun. Profeti, salallahu alejhi ue selem, ka thënë: “Ata që nuk mund të martohen, le të agjërojnë, sepse agjërimi është mënyra për të freskuar pasionin seksual.” (Buhari)
Më e rëndësishmja, të papunët duhet të forcojnë ndëshkimin fetar brenda vetes. Një mënyrë e mirë është të kujtojnë shumë ajete në Kur’an që paralajmërojnë kundër zinës. Gjithashtu, mund të mendojnë për historinë e Jusufit (Yusufit), shembulli perfekt i burrit të pastër:
“Dhe ajo në shtëpinë e së cilës ishte, u përpoq ta tundonte, ajo mbylli dyert dhe i tha: ‘Eja ti!’ Ai tha: ‘Më ruaj Allahu!‘” [Kur’ani 12:23]
Devijimet janë të gabuara
Pavarësisht nga konsensusi i shoqërisë së madhe, homoseksualiteti nuk është normë seksuale apo alternativë. Islami e konsideron homoseksualitetin si një devijim seksual që çon në një akt të prishur që shkon kundër rendit natyror që Allahu ka krijuar për njerëzimin. Ai është një shkatërrim i seksualitetit të burrit dhe një krim kundër seksit të kundërt. Prandaj, Sheriati islamik ndalon rreptësisht praktikimin e këtij akti pervers, i cili përmendet në shumë vende në Kur’anin Hyjnor.
Historia e popullit të Nubit Lut, që ishte i lidhur me këtë praktikë, është shembulli më i mirë. Profeti Lut, alejhis salam, i tha popullit të tij:
“Me të vërtetë, ju bëni homoseksualitet me burrat dhe grabitni udhëtarët dhe bëni çdo të keqe në mbledhjet tuaja.” [Kur’ani 29:29]
Dhe u tha atyre:
“Nga të gjitha krijesat në botë, a do të afroheni tek meshkujt dhe të lini ata që Allahu i ka krijuar për ju që të jenë bashkëshorte? Jo, ju jeni njerëz të papërmbajtur!” [Kur’ani 26:165-166]
Por përgjigjja e tyre ndaj Profetit Lut, alejhis salam, ishte:
“Na sjell dënimin e Allahut nëse thua të vërtetën.” [Kur’ani 29:29]
Kështu Allahu u dha dënimin që meritonin:
“Ne u lëshuam mbi ta shiun e dënimit, dhe sa i keq ishte shiu për ata që u paralajmëruan!” [Kur’ani 26:173]
Për shkak të rrezikut dhe tmerrësisë së këtij krimi, Allahu ka dënuar popullin që e kreu atë me katër lloje ndëshkimesh. Askush nuk është dënuar me të katërtat së bashku më parë: Ai i verbëroi sytë, i ktheu qytetin e Sodomit me kokë poshtë, u derdhën mbi ta gurë të pjekur dhe u dërgua kundër tyre një “sayhah” (një thirrje dërrmuese dhe dënim i tmerrshëm).
Po ashtu, sikurse një njeri me dëshirë seksuale nuk duhet ta shfryjë atë duke kryer zinë, një njeri me këtë mendim pervers nuk duhet ta veprojë sipas tij. Për të ruajtur pastërtinë e shoqërisë myslimane, shumica e dijetarëve myslimanë kanë vendosur se dënimi për këtë akt duhet të jetë i njëjtë me zinë (pra, njëqind goditje me shkop për burrin që nuk është martuar dhe vdekje me gurë për burrin e martuar). Disa kanë vendosur madje se dënimi për të dy partnerët në sodomi është ekzekutimi me shpatë, nëse e kanë kryer aktin me dëshirën dhe pëlqimin e tyre. Ibn Abbas ka transmetuar se Profeti, salallahu alejhi ue selem, ka thënë: “Kushdo që të kapësh duke kryer krimin e popullit të Lutit [sodominë], vrite të dy partnerët.” (Ahmad) Sëmundjet e papara dhe rreziqet e mëdha shëndetësore që kanë dalë kohët e fundit, si sëmundja fatale AIDS dhe që janë rezultat i këtij krimi immoral, tregojnë urtësinë e këtij dënimi të fortë për këtë mëkat.
Po masturbimi?
Ruajtja e pastërtisë përfshin edhe shmangien nga masturbimi. Ngacmimi seksual mund ta shtyjë një njeri drejt masturbimit. Por duhet ditur se shumica e dijetarëve e konsiderojnë këtë praktikë të ndaluar. Kjo bazohen në fjalët e Allahut:
“Ata që ruajnë pjesët e tyre private përveç nga bashkëshortët e tyre ose ato që i posedojnë duart e tyre të djathta, ata janë pa faj. Por ata që kërkojnë më tepër se kaq janë tejkalues.” [Kur’ani 23:5-7]
Ai që masturbon konsiderohet si “atë që kërkon më tepër” nga ajo që përmendet në ajet.
Prandaj, myslimani duhet të rezistojë ndaj kësaj tundimi duke shmangur çdo gjë që çon në ngacmim seksual. Këshilla e Profetit për të rinjtë myslimanë është që të ndihmohen me agjërim të shpeshtë, sepse forcon frikën e Allahut, mëson vetëkontrollin dhe shuan dëshirën.
Përgatitja për martesë
Ndryshe nga mendimi i gabuar i disa prej “njerëzve të Librit”, dëshira dhe nevoja seksuale nuk është as mëkat dhe as mohim i saj në mënyrë të ligjshme nuk rrit vetëdijen shpirtërore. Allahu e krijoi dëshirën seksuale tek njerëzit, sepse ajo është mënyra për riprodhimin dhe vazhdimësinë e njerëzimit. Allahu thotë:
“Dhe Allahu ju ka dhënë juve gra nga lloji juaj dhe nga gratë tuaja ka bërë për ju djem dhe nipër.” [Kur’ani 16:72]
Seksi është një forcë e fortë në njeriun që kërkon plotësim. Islami e njeh këtë dëshirë dhe kurrë nuk e mohon, por e rregullon atë nëpërmjet institucionit të martesës. Sikurse Islami ndalon rreptësisht seksin jashtë martesës dhe çdo rrugë që çon atje, po ashtu ndalon beqarinë e përjetshme. Profeti, salallahu alejhi ue selem, ka thënë: “Djem të rinj, kush prej jush është në gjendje ta mbajë një grua, le të martohet, sepse kjo e mban larg shikimit të grave dhe ruan pastërtinë tuaj.” (Buhari)
Një djalë i ri që është në gjendje fizike dhe ekonomike për martesë duhet inkurajuar që të martohet sa më herët të jetë e mundur. Prindërit e një vajze që është gati për martesë duhet ta lejojnë atë të martohet sapo një burrë i pranueshëm ta kërkojë.
Nuk mjafton t’u tregojmë fëmijëve tanë rreziqet e lidhjes pa martesë; duhet t’u shpjegojmë edhe përfitimet e martesës. Duke i ndaluar një lloj sjelljeje, duhet t’u ofrojmë alternativa të ligjshme dhe të pranueshme. Përveç se është mënyrë e ligjshme për të shuar dëshirën seksuale, martesa konsiderohet si një formë adhurimi dhe akti seksual është vepër e mirë për të cilën myslimani fiton shpërblim. Profeti, salallahu alejhi ue selem, ka thënë: “Dhe në aktin seksual (me bashkëshortët tuaj) ka një sadaka (shpërblim).” E pyetën: “A fiton shpërblim njeriu që shuan dëshirën e tij?” Ai tha: “Po, nëse do ta shuanin në mënyrë të ligjshme.”** (Buhari)
