Nga Um Walid
Në ditët e sotme, është për të ardhur keq që në shumë xhami, si vëllezërit ashtu edhe motrat ndihen të shqetësuar nga prania e fëmijëve. Një vajtim nga një foshnjë apo një fëmijë që endet përreth mund të ngjallë ndonjë koment të pasjellshëm. Si gjithmonë, shembulli ynë më i mirë është Pejgamberi (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të). Këto hadithe pasqyrojnë qëndrimin e Pejgamberit (paqja qoftë mbi të) ndaj pranisë së fëmijëve në xhami:
“I Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të) doli tek ne për njërën nga dy faljet e pasdites (drekë ose ikindi), duke mbajtur Hasanin ose Husejnin. Pastaj Pejgamberi (paqja qoftë mbi të) doli përpara dhe e uli atë (afër këmbës së tij të djathtë), tha tekbir për faljen dhe filloi të falet. Gjatë faljes ai bëri një sexhde shumë të gjatë, kështu që ngrita kokën dhe pashë fëmijën mbi shpinën e të Dërguarit të Allahut (paqja qoftë mbi të), i cili ishte në sexhde. Pastaj u ktheva në sexhde. Kur i Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të) e përfundoi faljen, njerëzit i thanë: ‘O i Dërguar i Allahut! Në mes të faljes sate, bëre një sexhde dhe e zgjate aq shumë sa menduam se ose të kishte ndodhur diçka, ose po merrje shpallje!’ Ai tha: ‘Asnjëra nga këto nuk ndodhi. Në të vërtetë, biri im më mori si kalë për të hipur, dhe nuk desha ta nxit përderisa ai ta përfundonte dëshirën e vet.’”
(Transmetuar nga Nesai, Ibn Asakiri dhe Hakimi)
“Ai (Pejgamberi, paqja qoftë mbi të) po falej. Kur bënte sexhde, Hasani dhe Husejni i ngjiteshin mbi shpinë. Kur njerëzit tentonin t’i largonin, ai u bënte shenjë që t’i linin të qetë. Pasi e përfundoi faljen, i mori në prehrin e tij dhe tha: ‘Kushdo që më do mua, le t’i dojë këta të dy.’”
(Transmetuar nga Ibn Huzejme dhe Bejhakiu)
“I Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të) ishte duke u falur dhe mbante Umamen, bijën e Zejnebes, bija e të Dërguarit të Allahut, dhe ajo ishte bija e As ibn Rebia ibn Abdu-Shamsit. Kur bënte sexhde, e vendoste atë poshtë, dhe kur ngrihej në këmbë, e merrte përsëri mbi qafë.”
(Transmetuar nga Buhariu dhe Muslimi)
“Pejgamberi (paqja qoftë mbi të) ka thënë: ‘Kur ngrihem për falje, kam ndërmend ta zgjas atë, por kur dëgjoj të qarat e një fëmije, e shkurtoj, sepse nuk më pëlqen të shkaktoj shqetësim për nënën e fëmijës.’”
(Transmetuar nga Buhariu)
Inkurajimi i Fëmijëve për të Faluar
Abdullah ibn Amr ibn al-As transmeton se i Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të) ka thënë:
“Urdhërojini fëmijët tuaj të falin kur të jenë shtatë vjeç, dhe rrahini (lehtësisht si ndëshkim edukativ) për të (faljen) kur të bëhen dhjetë vjeç, dhe ndajini shtratin (kur flenë) ndaras.”
(Transmetuar nga Ebu Davudi)
Mësimi joformal duhet të fillojë kur fëmija fillon të tregojë interes, gjë që zakonisht ndodh rreth moshës dy vjeçare.
Lejojeni të bëjë sikur po falet.
Ftojeni të falet bashkë me ju dhe të marrë pjesë në faljet e xhematit në familje.
Hapi tjetër është mësimi i sures El-Fatiha, që mund të fillojë rreth moshës tre ose katër vjeç. Udhëzimet duhen ndarë në vargje të arsyeshme ose pjesë të vogla.
Seancat e praktikës duhet të zgjasin vetëm 5 deri në 15 minuta. Në këtë moshë, qëndrueshmëria është më e rëndësishme sesa gjatësia e praktikës.
Është e rëndësishme të kuptojmë se jo të gjithë fëmijët janë gati në të njëjtën kohë, dhe se jo çdo ditë fëmija do të jetë i gatshëm të mësojë gjëra të reja.
Produktet edukative mund të ndihmojnë prindërit të kenë sukses me fëmijët e tyre, sepse fëmijët mësojnë në mënyra të ndryshme; për këtë arsye, prezantimi i materialit në formate të ndryshme (video, libra për ngjyrosje, vizita në xhami) do ta lehtësojë dhe përforcojë procesin e të nxënit.
Një nga gjërat më të rëndësishme që një prind duhet të bëjë është të lavdërojë fëmijën për çdo detyrë të kryer dhe ta inkurajojë të arrijë më shumë sukses.
Të Jemi të Drejtë me Fëmijët Tanë
I Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të) gjithashtu ka thënë:
“Trajtoni fëmijët tuaj njësoj, trajtoni fëmijët tuaj njësoj, trajtoni fëmijët tuaj njësoj.”
(Transmetuar nga Ahmedi, Ebu Davudi dhe Ibn Hibani)
En-Nu’man ibn Beshiri tha:
“Babai im më dhuroi një shërbëtor. Ai më çoi tek i Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të), për të marrë dëshmi. I Dërguari i Allahut i tha: ‘A i ke dhënë një dhuratë çdo djali tënd siç ia dhe Nu’manit?’ Ai (babai im) tha: ‘Jo.’ I Dërguari i Allahut tha: ‘Kini frikë Allahun dhe bëni drejtësi ndaj fëmijëve tuaj.’ Atëherë babai im u kthye dhe e tërhoqi dhuratën.”
(Muttefekun alejhi – të rënë dakord nga Buhariu dhe Muslimi)
Usama ibn Zejdi (Allahu qoftë i kënaqur me të) transmeton:
“I Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të) më vendoste mua mbi njërën kofshë dhe Hasanin bin Aliun mbi kofshën tjetër, pastaj na përqafonte dhe thoshte: ‘O Allah! Ji i mëshirshëm me ta, ashtu siç jam i mëshirshëm unë me ta.’”
(Transmetuar nga Buhariu)
