“Dua të luaj me telefonin.”
“Pse?” e pyeta.
“Sepse s’kam ç’të bëj.”
Nuk e kujtoj saktësisht bisedën që patëm, por mbaj mend që përgjigjja e tij më bëri për të qeshur atë çast. Nuk kishin kaluar as 5 minuta që kishim ulur, dhe ai menjëherë kërkoi diçka për ta zënë.
U përpoqa ta bindja të luanim një lojë. Më erdhën ndër mend disa lojëra klasike me duar, si “shkopinj” apo diçka e ngjashme. Por ai ishte i bindur që vetëm telefoni mund ta “shpëtonte” nga mërzia.
Dhe kështu shkoi të merrte telefonin nga nëna e tij.
Ndoshta është faji ynë
E pranoj – dikur isha një nga ata të rritur që kishin frikë t’i linin fëmijët të mërziteshin. Kur jepja mësim në çerdhe, përpiqesha gjithmonë të planifikoja aktivitete interesante. Kërkoja ide të reja në Pinterest, planifikoja aktivitete njëra pas tjetrës dhe nuk më pëlqente që lodrat të rrinin në qoshe për shumë gjatë pa u përdorur.
Sigurisht, shumica e gjërave që përmenda janë të mira. Por jo ajo pjesë kur kisha frikë nga mërzia. Kisha frikë se nëse fëmijët mërziteshin, nuk do të mësonin, nuk do të bënin asgjë.
Por sot e kuptoj që isha gabim. Në fakt, ndodh e kundërta.
Pse përfundojmë te pajisja
Ndryshe nga mësuesit, prindërit janë me fëmijët pjesën më të madhe të kohës. Është shumë e lehtë të na mbarojnë idetë për aktivitete. Pa përmendur që kemi edhe detyra të tjera, dhe ndonjëherë na nevojitet thjesht pak qetësi. Prandaj të kuptoj. Nuk është e lehtë.
Zgjidhja më e shpejtë dhe e thjeshtë? Jepi telefonin. Sidomos kur jemi jashtë.
“Sepse, nëse nuk ua japim, do fillojnë të vrapojnë dhe të bëjnë rrëmujë.”
Dhe me një ndjenjë faji – duke ditur që shumë kohë para ekranit nuk është e shëndetshme për ta – përfundojmë duke ua dhënë telefonin gjithsesi.
Një zgjidhje më e mirë
Po të them diçka: ka një zgjidhje më të mirë – lejoji të mërziten. Po, është krejt në rregull që fëmijët të mërziten. Nuk kemi pse t’i mbajmë të zënë gjatë gjithë kohës. Është në rregull të kalojnë edhe një periudhë “boshllëku”.
Na duhet vetëm të lëshojmë frikën… dhe t’i lejojmë.
Mërzia është e dobishme për ta
Çuditërisht… është e mirë për ta. Mërzia mund të ndezë krijimtarinë dhe t’i ndihmojë të mësojnë gjëra të reja.
Sipas një studimi, ndjenja e mërzisë e nxit njeriun të kërkojë alternativa të tjera – qoftë në aspektin social, mendor apo emocional.
Me fjalë të tjera, kur i lëmë fëmijët të mërziten, ata më pas vetë gjejnë mënyra për të bërë diçka tjetër – ndonjë lojë, ndonjë vëzhgim, ndonjë krijim.
Për shembull: një milingonë që ecën në tokë duke tërhequr një copë bukë – mund të jetë një mundësi për të mësuar, ku fëmija arrin në përfundime si “milingonat hanë bukë”, “janë të forta”, “punojnë shumë”.
Tani, cili fëmijë ka më shumë gjasa të vëzhgojë e të nxjerrë përfundime nga kjo skenë?
– Një fëmijë që s’ka ç’të bëjë (pra, ai që është i mërzitur)
apo
– Një fëmijë që po sheh video me të tjerë duke luajtur me lodra Pokémon?
Nëse fëmijëria jote ka qenë në epokën para-smartfonit, me siguri kujton ditët e thjeshta kur luaje me shokët “mundje gishti”. Luanim me çfarë kishim – sepse mërziteshim dhe krijonim mënyra për t’u argëtuar.
Pra, herën tjetër që fëmija yt thotë “Jam i mërzitur…”
Mos u ngut për t’ia zgjidhur “problemin”. Le të përpiqet vetë. Sepse në fund të fundit, po e ndihmon të mësojë të mendojë, të krijojë dhe të jetë më i pavarur.
