Falënderimi i takon Allahut.
Rritja e fëmijëve është një përgjegjësi që ndajnë të dy prindërit. Kjo është një amanet që Allahu i urdhëron të kujdesen për të, secili sipas pozitës dhe aftësisë së vet, dhe kjo përgjegjësi e madhe nuk mund të kufizohet tek njëri prej tyre dhe jo tek tjetri.
Është transmetuar nga Ibn ‘Umeri (Allahu qoftë i kënaqur me të) se dëgjoi Pejgamberin e Allahut (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) duke thënë:
“Secili prej jush është bari dhe secili prej jush është përgjegjës për tufën e vet. Qeveritari i njerëzve është bari dhe përgjegjës për tufën e tij. Njeriu është bari i shtëpisë së tij dhe përgjegjës për tufën e tij. Gruaja është bari i shtëpisë së burrit dhe fëmijëve të saj dhe përgjegjëse për tufën e saj. Skllavi është bari i pasurisë së zotit të tij dhe përgjegjës për të. Secili prej jush është bari dhe secili prej jush është përgjegjës për tufën e vet.”
(Transmetuar nga Buhariu, 853 dhe Muslimi, 1829).
Mendo se si hadithi i referohet përgjegjësisë së secilit prind, për të theksuar idenë se secili prej tyre është individualisht përgjegjës në këtë drejtim. Dhe në hadithin për fitrën (gjendjen e pastër me të cilën lind njeriu) shohim se si fëmijët marrin fenë e tyre nga të dy prindërit, e jo vetëm nga njëri prej tyre.
Është transmetuar nga Ebu Hurejra (Allahu qoftë i kënaqur me të) se Pejgamberi i Allahut (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) tha:
“Nuk ka asnjë fëmijë që nuk lind në gjendjen e fitrës (gjendjen e pastër të Islamit), pastaj prindërit e tij e bëjnë hebre ose të krishterë ose magjan.”
(Transmetuar nga Buhariu, 1292 dhe Muslimi, 2658).
Sa i përket përmbushjes së detyrave të përbashkëta, Islami urdhëron një mënyrë përmes së cilës zakonisht ato përmbushen në mënyrën më të mirë dhe më të suksesshme, që është përmes diskutimit dhe konsultimit. Kjo mund të jetë shkaku më i rëndësishëm i lumturisë familjare dhe rritjes së suksesshme të fëmijëve. Urdhëri për të konsultuar njëri-tjetrin në lidhje me përgjegjësitë e përbashkëta përmendet në ajetin në të cilin Allahu thotë (përkthimi i kuptimit):
“Dhe nëse të dy, me kënaqësi nga ana e tyre dhe pas këshillimit, vendosin të ecnin me gji, atëherë nuk ka mëkat për ta.”
[El-Bekare, 2:233]
Imam Ibn Katheeri (Allahu e mëshiroftë) tha:
Nëse prindërit e fëmijës bien dakord që ta shterin gji para se fëmija të mbushë dy vjeç dhe mendojnë se kjo është e mirë për të, dhe konsultohen dhe bien dakord për këtë, atëherë nuk ka mëkat për ta. Mund të kuptohet nga kjo se nëse njëri prej tyre merr këtë vendim vetëm, kjo nuk mjafton dhe nuk lejohet që njëri prej tyre të vendosë për këtë pa konsultuar tjetrin. Kjo është thënë nga el-Thavri dhe të tjerë. Kjo është më e sigurt për fëmijën dhe siguron që interesat e tij do të ruhen. Kjo është mëshirë e Allahut ndaj robërve të Tij, sepse Ai ka përcaktuar udhëzime për prindërit në rritjen e fëmijës së tyre dhe ka urdhëruar atë që është në të mirën e tyre dhe të fëmijës.
(Tafseer el-Kur’aan il-‘Azim, 1/380).
Disa studime tregojnë se shumë probleme martesore që çojnë në divorc shkaktohen nga mungesa e kësaj çështjeje në martesë, që është konsultimi në jetën familjare, ose nga një gabim në zbatimin e saj. Diskutimi dhe konsultimi janë art dhe shkencë që duhet praktikuar, ushtruar dhe kuptuar.
Është e natyrshme që mendimet e prindërve lidhur me disa përgjegjësi të përbashkëta, si rritja e fëmijëve, herë pas here të ndryshojnë, dhe kjo ndodh për shkak të ndryshimeve në sfondin e prindërve, ose për shkak të ndërhyrjes së disa të afërmve, apo për arsye të tjera. Por kjo nuk duhet të çojë në krizë, përveç nëse prindërit dështojnë të gjejnë një mënyrë të përshtatshme për të trajtuar këtë ndryshim mendimi.
Ekziston një zgjidhje që mund të sugjerohet për të zgjidhur ndryshimin në metodat e rritjes së fëmijëve nga prindërit, që është konsultimi me një specialist ose dikë që mund ta konsultojnë lehtësisht për problemet mbi të cilat bien dakord, i cili ka përvojë dhe është i besueshëm. Rritja e fëmijëve është një art dhe shkencë në vetvete, për të cilën bëhen studime dhe jepen certifikata. Në të vërtetë, është një nga specialitetet më të rëndësishme dhe më të sakta. Prindërit gjithmonë do të gjejnë specialistë të besueshëm në rritjen e fëmijëve, ndaj duhet t’i konsultojnë dhe të kërkojnë mendimin e tyre për pikën specifike të konfliktit.
Ndoshta nëse prindërit kuptojnë pasojat serioze që do të ketë ndryshimi i mendimit për rritjen e fëmijës mbi personalitetin e djalit, kjo do t’i bëjë ata të kuptojnë se është thelbësore të kapërcejnë këtë problem.
Mesazhi që babai dëshiron të përcjellë mund të humbasë dhe efektet e tij të dobësohen nëse nëna jep një mesazh të ndryshëm, dhe kjo mund të çojë që djali të zgjedhë mesazhin që i përshtatet, dhe në shumë raste ai do të gjejë një zgjidhje të tretë, bazuar në pëlqimet dhe dëshirat e tij. Kjo do të thotë se do të jetë e vështirë për djalin të dallojë midis të drejtës dhe të gabuarës, halal (lejuar) dhe haram (e ndaluar), dhe kjo është kërcënimi më i madh për një edukim të shëndetshëm.
Ndryshimet në lidhje me rritjen e fëmijës mund të çojnë në urrejtje të fëmijës ndaj njërës prej prindërve dhe mund të çojnë në probleme gjithnjë e më të mëdha në faza më të vonshme, në varësi të thellësisë së ndryshimeve mes babait dhe nënës për rritjen e fëmijëve.
Prandaj është thelbësore që të ketë pajtim midis babait dhe nënës që nga fillimi që asnjëri prej tyre të mos përcjellë një mesazh të ndryshëm për fëmijët në krahasim me tjetrin, sidomos para tyre. Nëse ka ndonjë koment apo mosmarrëveshje që duhet shprehur, duhet të pritet deri sa të diskutohet larg nga vendi ku fëmijët mund t’i dëgjojnë.
Gjithashtu është shumë e rëndësishme që prindërit të bashkëveprojnë me njëri-tjetrin sinqerisht dhe me përkushtim. Nuk është e përshtatshme sipas sheriatit, arsyeve të zakonshme, edukatës apo sjelljes që njëri prej prindërve të bëjë sikur pajtohet me një pikë specifike të rritjes së fëmijës, ndërkohë që në të vërtetë mendon ndryshe dhe nuk e zbatojnë atë. Pjesa tjetër do ta zbulojë shpejt këtë mashtrim dhe do të ketë humbje besimi midis prindërve në lidhje me rritjen e fëmijëve, gjë që do të çojë vetëm në probleme të mëtejshme, ndërsa sinqeriteti, konsultimi dhe arritja e marrëveshjeve të përbashkëta do të ndihmojnë për të kapërcyer ndryshimin e mendimit dhe do t’i ndihmojnë prindërit të kapërcejnë edhe ndryshime të tjera, kur të mësojnë të konsultohen dhe të punojnë së bashku.
Gjithashtu duhet të mbahet mend se Allahu gjithmonë i sheh mënyrat si i rrisim fëmijët dhe duhet të referohemi në Librin e Allahut dhe Sunnetin (traditat dhe mësimet) e Pejgamberit të Tij në lidhje me parimet e rritjes së fëmijëve në rast të ndonjë ndryshimi mendimi. Nëse ndryshimi ka të bëjë me metodat, atëherë mënyra për ta zgjidhur është konsultimi dhe diskutimi, pas të cilit vendimin ndërmjet tyre e merr një këshilltar i sinqertë dhe i besueshëm, i cili është specialist ose ka përvojë. Nëse prindërit janë sinqerë në qëllimin e tyre për të mësuar fëmijën qëndrimin e duhur dhe fenë, atëherë Allahu do t’u hapë rrugë për t’i tejkaluar ndryshimet.
Në fund, duhet theksuar se Allahu ka krijuar tek gratë atë që nuk e ka krijuar tek burrat. Ndjenja dhe mëshira janë më të forta tek gratë sesa tek burrat, dhe arsyetimi, vullneti dhe menaxhimi janë më të forta tek burrat sesa tek gratë. Duhet pasur kujdes për këtë fakt kur ka ndryshime mendimesh mes bashkëshortëve, dhe ndoshta nëse çështja i lihet burrit do të jetë shumë përfitim, nëse burri është fetar dhe i mençur.
Dhe Allahu e di më së miri.
